cranberries: ilk gençliğim eyvah!

istanbul'dan the cranberries geçti. öyle büyülemedi belki, ama herkesin yüzünde bir gülümseme, damağında şekerli bir tat bıraktılar. nasıl olmasın ki? özellikle benim de içinde bulunduğum 1980-1985 doğumlular için ilk gözağrılarından birisiydi the cranberries. hiçbir zaman en büyük favorim olmadı ama isimleri bilinmezken dünyanın zirvesine çıkışlarını adım adım izledik. ben, örneğin, rahmetli emre kuytu'nun number one fm'de "yeni kırkbeşlikler saati"nde "zombie"yi çaldığı günü şu an bile hatırlıyorum. haftanın yeni kırkbeşliği seçilsin diye telefon edip oy verdiğimi de. hatta o dönemlerde u2 ve therapy? gibi iki çok sevdiğim grubun çıkışının da etkisiyle irlanda'nın müzikte bir süpergüç olduğunu falan da sanmaktaydım.

cranberries o küçük grup olarak kalmadı, ama bazı anlamlarda da özünü yitirmedi. belki fazlasıyla naif kaldılar, ama dev bir grubu küçük bir grup mantığıyla yürütebileceklerini de gösterdiler. güçleri dolores o'riordan denen benzersiz sesti, ve bir de güzel şarkıları.

o şarkılar işte, dün 10 bine yakın insanı maçka küçükçiftlik park'a çekti. az iş değil, son stüdyo albümünü neredeyse 10 yıl önce yayınlamış bir grubun türkiye'de bu kadar kitleyi tek başına çekmesi. üstelik konser ve festival konusunda sıradışı bir sıkışıklığa sahne olan haziran-temmuz sezonunda. ilk konserdeki kadar coşkulu değildi seyirci, ama genç kuşağa da ulaşabildiğini gördük, cranberries'in, o da yeterdi. sonuçta kitle değişmiş, zaman değişmiş, her şey değişmiş...

dolores'in deli dumrul performansı, sahneden çekildiği anda son derece amatör kalan üçlü (ki fergal sıkı davulcudur), böyle büyük bir gruba göre son derece görkemsiz sahne dizaynı... bunlardan konuşabiliriz. ama cranberries söz konusuysa, güzel şarkılardan bahsetmek istiyor insan. kimisine yavan gelmiş olabilir, ama bahsi geçen kuşak için çok özel bir gruptur the cranberries. "linger," "zombie," "when you're gone," "animal instinct" ve "promises." bu çalan şarkılar bizim ilk gençliğimizin ta kendisiydi. o yüzden yıllar sonra hala ayakta bir cranberries görmek, hala küçük bir kız çocuğu gibi sahnede coşan dolores'i izlemek ve hala zevk veren şarkıları dinlemek...

güzeldi.