Kaosun grubu: Death Grips

Death Grips'ten ilk olarak bu yılın başlarında haberdar oldum. Önceki yıl yayınladıkları mixtape ve EP'lerle benim radarıma girmemiş, ancak majör plak şirketinin dikkatini çekecek kadar potansiyel göstermişlerdi. Davulcuları Zach Hill alternatif rock ortamlarında bilinen, Mike Patton, Omar Rodriguez Lopez gibi isimler için baget sallamış bir isimdi ama grubun farkını yaratan ikili belki de diğeriydi. Stefan "MC Ride" Burnett'in agresif flex'leri ve Andy "Flatlander" Morin'in yırtıcı ses efektleriyle çok karanlık, çok yaratıcı ve çok sert bir "industrial hip-hop" çizgisi tutturuyordu Death Grips. Epic etiketiyle çıkan ilk yasal albümleri "The Money Store" yılın etki yaratan işlerindendi: Özgün ve çarpıcıydı. "Get Got," "Lost Boys" veya "Hustle Bones" arka arkaya yumruklar indirirken hip-hop'ın sertliğini yaratıcı bir prodüksiyonla destekliyordu Sacramento'lu üçlü.

Sonra, yıl bitmeden bir albüm daha yayınlamak istedi Death Grips. Kurulduğu gün stüdyoya girip ilk şarkısını kaydeden bir grup için doğaldı tabii, üretmek istiyorlardı. Ne var ki, bir yılda iki albüm üretmek Epic gibi bir plak şirketinin pazarlama planlarına pek uyacak bir hareket değildi, özellikle de adı Green Day olmayan bir grup söz konusuyken. Death Grips artık aktif olmayan Twitter hesabından plak şirketinin kendilerine yeni albümü yayınlama izni vermediğini duyurdu ve "Plak şirketi albümü ilk defa sizinle birlikte duyuracak" açıklamasını yaptı. "No Love Deep Web"in kapağına erekte bir penis koydu ve kendi websiteleri, SoundCloud ve torrent üzerinden albümleri ücretsiz olarak dağıtmaya başladı.

Çok geçmeden BitTorrent tarihine geçecek kadar indirildi albüm. Yeraltından henüz fırlamış bir rap grubunun hayal ettiğinin çok üstünde bir başarıydı bu. Tabii, sadece grubun müziğinin ulaştığı insan sayısı açısından başarıydı bu. Yoksa Epic'in küplere bindiğini, uğruna para verdiği bir ürünün grup tarafından bedavaya dağıtılmasının Los Angeles'ta pek çok takım elbiseliyi çılgına çevirdiğini tahmin etmek zor değil. Ah, tabii ki zor değil çünkü Death Grips kendilerine Epic'ten gönderilen e-mail'ları da Twitter hesabından paylaştı. Epic grupla bir orta yol bulma çabasında, albümü ücretsiz dağıtımdan çekmelerini istiyor ve karşılığında albümün resmi bir basım ve dağıtıma kavuşturulacağını açıklıyordu. Ancak yine de yayınlanacak albümün grubun Epic'le anlaşmasından sayılmayacağını ekliyorlardı. Belki bu e-mail'i paylaşmalarıyla yine yırtabilirlerdi ama tweet'in yanına iliştirdikleri "HAHAHAHAHAHAHA NOW FUCK OFF" notu muhtemelen bardağı taşıran son damla oldu. Epic grupla olan plak şirketini tek taraflı olarak feshetti ve şu açıklamayı yaptı:
"Epic Records yeni sanatçılar çıkaran bir şirkettir. Bizim misyonumuz budur. Ne yazık ki, pazarlama ve reklam numaraları gerçek müziği yaraladığında, özümüzdeki değerleri kendimize hatırlatmamız gerekiyor. Bu yüzden Death Grips'le ilişiğimizi kesiyoruz. Kendilerine başarı diliyoruz."

Death Grips bir yandan endüstrinin yeldeğirmenleriyle savaşan Don Kişotlar, bir yandan da albümlerini duyurmayı iyi beceren reklamcılık uzmanları olarak görülüyor artık. Belki ikisi de, belki hiçbiri. Şöyle bakmak lazım, Ekim ayının başında yaptıkları ilk hamle ne kadar nokta atışı ve gözüpek olduysa, Ekim'in son gününde mesele artık soğumuşken Epic'ten gelen mail'ları ifşa etmeleri de o kadar reklam kokan hareketlerdi. Artık plak şirketi anlaşmaları yok ve sanatsal açıdan eskisi kadar özgürler. Kendilerinin üzerine atlayacak bir plak şirketi bulacaklardır, ama şüphesiz akıllarda "2012'nin en heyecan verici kayıtlarından ikisini yayınlayan grup" değil "plak şirketiyle kapışan grup" olarak kalacak olmaları kendilerine haksızlık. Belki de bir noktada durmaları gerekiyordu artık. Ama belki de leoparın kuyruğunu tuttuktan sonra bırakmamakla doğru yaptılar.

Tüm bu tartışmaların gerisinde "No Love Deep Web"in MC Ride'ın yaratıcı rap'leri elektronik kısımlara göre daha önde. Dolayısıyla bu albümde "endüstriyel"den çok "hip-hop" tarafı mevcut Death Grips'in; noise rap tanımı "No Love Deep Web"e daha çok uyar. Ama karanlık baki. Bu yılın başlarında verdikleri bir röportajda "İnsanların kaotik unsurlarını kucaklayabileceği bir ortam yaratmak istiyoruz." diyordu Zach Hill. O kaosu albümde olduğu gibi albümün dışında da yaratmayı başardılar. En başta istedikleri de bu muydu tartışılır. Yine de bu yılın en "punk" hareketlerinin bu hip-hop üçlüsünden geldiği pek de tartışma götürmez.