Tüketim toplumu, alış-veriş çılgınlığı, apolitik nesil, üçüncü dünya, küreselleşme, ulusal sermaye, anadolu kaplanları, iklim değişikliği, gelir dağılımı adaletsizliği, % 2+2 memur maaş zammı, küresel mali kriz vs. vs.
Günlerdir evde oturuyor olmanın da getirdiği bir boşluk neticesinde bol bol TV izledim, bol bol denk geldim bu reklama.. Televizyonu kapatıp radyoyu açtığımda bile kaçamadım reklamdan, şu anda Radyo Eksen'de dönmekte hatta, çıtır çıtır bir simit alıp ekonomiye can verecekmişiz.. İlk tepkim hemen sokağa çıkıp bir simit almak oldu.. Sonra da gidip eşime bir gül, kızıma da bir oyuncak aldım, çok sevindi kızım..(1) Üstünden biraz zaman geçtikten sonra ise yukarıda saydıklarım kafamda dönmeye başladı..
Aman Allahım, uzun zamandır bu kadar utanmaz bir reklam dizisi görmemiştim.. Alış-verişin reklamı.. Durum buraya mı geldi?? Yakında Rifat Hisarcıklıoğlu'nun kapımıza dayanıp "hadi be abi, al bak, ne güzel tencere, yanında da limon sıkacağı var, 7 çocuğum var, 4'ü hiperaktif, 8'ine de ben bakıyorum" demeyeceğinin garantisi var mıdır artık? Bu insanlar bu ülkenin, bu dünyanın halinden bu kadar mı soyutlandılar?? Kapitalist ekonomik sistemin muhteşem yapısal defolarını halkın üzerine bu kadar mı arsızlıkla yıkmaya başladılar?
Duruma bir bakalım.. Doymak bilmez kar etme güdüleri, hem ürünü hem de yakıtı oldukları sistemi bile zorlamaya başladı, tarih boyunca birçok kez yaşandığı gibi.. Bir kesim feci kar etti, devasa coğunluğun ise alım gücü dramatik bir biçimde azaldı; geniş kitlelerin her zaman bir ayağının çukurda olması zaten istenen bir şeydi, ama bu kadarı sistemin "sağlıklı" işleyişini de tehdit eder oldu - zira en yoksulun bile alıcı olması, tüketime dahil olması gerekiyordu; ölmeden, bir şekilde alış-veriş yapmasına yetecek kadar sağlıklı tutulması gerekiyordu..
Bizde de "kriz teğet geçmedi" tabi ki.. Herkes gibi, yerli sermaye de etkilendi, zira insanlar tüketim yapamaz olmuştu; oysa azalan sadece lüks tüketim harcamalarıydı.. Halbuki kar marjı en fazla olanlar da onlardı.. Otomobil, beyaz eşya vb.. İmdada hemen sermayenin kankası devlet yetişti, bir anda vergiler düşürüldü, insanların tekrar gerekli gereksiz tüketmesi sağlandı..
Şimdi anlıyoruz, hala doymamışlar.. daha çok almamızı istiyorlar, ihtiyacımız olsun olmasın.. Çok da sempatikler; gül alın, simit alın, oyuncak alın.. Hadi ama..
(1) Şaka
Günlerdir evde oturuyor olmanın da getirdiği bir boşluk neticesinde bol bol TV izledim, bol bol denk geldim bu reklama.. Televizyonu kapatıp radyoyu açtığımda bile kaçamadım reklamdan, şu anda Radyo Eksen'de dönmekte hatta, çıtır çıtır bir simit alıp ekonomiye can verecekmişiz.. İlk tepkim hemen sokağa çıkıp bir simit almak oldu.. Sonra da gidip eşime bir gül, kızıma da bir oyuncak aldım, çok sevindi kızım..(1) Üstünden biraz zaman geçtikten sonra ise yukarıda saydıklarım kafamda dönmeye başladı..
Aman Allahım, uzun zamandır bu kadar utanmaz bir reklam dizisi görmemiştim.. Alış-verişin reklamı.. Durum buraya mı geldi?? Yakında Rifat Hisarcıklıoğlu'nun kapımıza dayanıp "hadi be abi, al bak, ne güzel tencere, yanında da limon sıkacağı var, 7 çocuğum var, 4'ü hiperaktif, 8'ine de ben bakıyorum" demeyeceğinin garantisi var mıdır artık? Bu insanlar bu ülkenin, bu dünyanın halinden bu kadar mı soyutlandılar?? Kapitalist ekonomik sistemin muhteşem yapısal defolarını halkın üzerine bu kadar mı arsızlıkla yıkmaya başladılar?
Duruma bir bakalım.. Doymak bilmez kar etme güdüleri, hem ürünü hem de yakıtı oldukları sistemi bile zorlamaya başladı, tarih boyunca birçok kez yaşandığı gibi.. Bir kesim feci kar etti, devasa coğunluğun ise alım gücü dramatik bir biçimde azaldı; geniş kitlelerin her zaman bir ayağının çukurda olması zaten istenen bir şeydi, ama bu kadarı sistemin "sağlıklı" işleyişini de tehdit eder oldu - zira en yoksulun bile alıcı olması, tüketime dahil olması gerekiyordu; ölmeden, bir şekilde alış-veriş yapmasına yetecek kadar sağlıklı tutulması gerekiyordu..
Bizde de "kriz teğet geçmedi" tabi ki.. Herkes gibi, yerli sermaye de etkilendi, zira insanlar tüketim yapamaz olmuştu; oysa azalan sadece lüks tüketim harcamalarıydı.. Halbuki kar marjı en fazla olanlar da onlardı.. Otomobil, beyaz eşya vb.. İmdada hemen sermayenin kankası devlet yetişti, bir anda vergiler düşürüldü, insanların tekrar gerekli gereksiz tüketmesi sağlandı..
Şimdi anlıyoruz, hala doymamışlar.. daha çok almamızı istiyorlar, ihtiyacımız olsun olmasın.. Çok da sempatikler; gül alın, simit alın, oyuncak alın.. Hadi ama..
(1) Şaka
No comments:
Post a Comment