glastonbury 2010

malum, orada bir çiftlik (worthy farm) var uzakta. o çiftlik bizim değil, ama üzerinde bir festival var, o festival bizim festivalimiz. gitmesek de, görmesek de, o festival bizim festivalimiz. glastonbury'nin 40. yılının kutlandığı geçen hafta sonu, bir kez daha "orada olmalıydım" hissiyle yandı bünyem. u2'nun headliner'lığının açıklanmasıyla başlamıştı içimin karıncalanması, bono'nun sırtındaki problem sonucu çekilmelerini de "o kadar çok istedim ki gitmeyi, gözüm kaldı" şekilde açıklamıştım kendimce. ama yeterince kalamamış ki, tarihin en iyi glastonbury'lerinden birisi olarak tarihe geçti bu yılki şenlik.
...
kylie minogue scissor sisters'ın sahnesine konuk oldu, shakira the xx'in bir şarkısını cover'ladı (oha!), florence and the machine yaktı, the national ağlattı, thom yorke ile jonny greenwood da sürpriz konser verdi.the edge'in muse ile sahneye çıkıp "where the streets have no name" çalmasına ise sıfat bulamıyorum! hafta sonu boyunca evde guardian ve nme'nin tweet'leriyle takip etmek bile beni nasıl delirttiyse, orada olsam kimbilir neler olurdu.
...
bir gün mutlaka!