¡despedida rafa!

rafael benitez gitti. bir donem kapanmis oldu. sadece liverpool icin degil, benim icin de.

en iyi teknik direktor degildi belki rafa. arsene wenger gibi genclerin gelisimi konusunda ust duzey degildi. alex ferguson gibi en vasat oyuncusundan bile maksimum performans alabilen birisi degildi. jose mourinho gibi gerektiginde "kirli" oynamayi da beceremiyordu. ama futbolun profesoruydu. maca gore taktik seciminde dunya disiydi. o varken ronaldinho'lu, messi'li barcelona'yi nou camp'ta yenip eledik, o varken chelsea'yi iki defa aglattik, o varken old trafford'da 4-1'le gelmis gecmis en guzel galibiyetimizi aldik. ve elbette 25 mayis 2005'te 3-0 geriden gelip kazandigimiz, futbol tarihinin en inanilmaz final macindaki mucizenin de mimari oydu. devre arasinda takimi 4-5-1'den 3-3-3-1'e donusturmesi, oyuna forvet yerine on libero sokarak 3 gol bulmasi ancak onun gibi bir adamin sapkasindan cikardi. o gece ataturk olimpiyat stadi'nda hayatimda gorup gorebilecegim tek gercek mucizeye tanik olurken anlamistim, macin ortasinda bir teknik direktore tezahurat yapilacak kadar hayran olunabilecegini... "rafa-rafael, rafa-rafael, rafael benitez" diye bagiriyorduk o gece. hak ediyordu.

o sezon, liverpool'un kimligini yeniden hatirladigi sezondur. geride kalan alti yilda "tek macta herkesi yenebiliriz" hissine sahip olduysam, sampiyonlugu son haftaya kadar kovalayan bir liverpool'a ilk defa sahit olduysam, manchester, real madrid, arsenal, chelsea'ye dort gol attigimizi gorduysem, bu adamin, rafalution'in sayesindedir.

her futbolseverin unutamadigi bir takim vardir. kimisi metin-ali-feyyazli besiktas'tan bahseder her futbol nostaljisinde, kimisi van basten-gullit-rijkaard'li milan'i. benim efsane takimim, "gerrard generation" da denen rafa'nin liverpool'u olacak hep. hamann-xabi'li sert orta saha sezonu da, bellamy-kuyt'li delice pres yili da, 2009'daki ustalik devresi de rafa'nin muhtesem futbol zekasinin yansimalari olarak kalacak futbol hafizamda.

onun gidisiyle de bir donem kapanmis oldu. sadece liverpool icin degil, benim icin de. sen son oldun rafa, bir daha bir teknik direktorun gidisine aglayacagimi hic sanmiyorum.

gitme dur daha simdiden deliler gibi ozledim...