Midlake'in uzun zamandır beklenen/beklediğim son albümü "The Courage of Others"a nihayet kavuştuk..
2006 tarihli güzeller güzeli "The Trials of Van Occupanther"dan sonra ne yapacakları merak konusuydu, zira "bunu nasıl aşacaklar?" gibi devasa bir soru, geçmişte sık sık örneklerini gördüğümüz gibi (bkz: Doves, Interpol, The Stills..) Midlake'in de önünde acımasızca duruyordu..
Grup yine benzer temalar etrafında dönüyor albüm boyunca; insanlık halleri, kır-köy-kasaba, yaşam, ölüm.. Bu defa daha çok Britanya folkuyla içli dışlı olmuşlar söylediklerine göre.. Bir önceki albümleri gibi yine uysallığıyla etkileyen bir albüm "The Courage of Others"; daha az köşe, daha çok sakinlikle birlikte.. Tim Smith'in vokalleri daha tek düze bir tonda ilerlese de yine son derece yumuşak ve hassas.. Parçaların geçişleri belli belirsiz, sanki tüm albüm tek bir şarkıymışçasına akıp gidiyor, kulakta herhangi bir rahatsızlık yaratmadan.. Ton ve tarz olarak diğerlerinden biraz farklı olan parça belki de kısacık "Fortune", sanki "Van Occupanther"dan fırlamış gibi.. Oldukça düşük bir tempoda ilerleyen albümün ilginç bir yanı, ne kadar sık dinlerseniz dinleyin, şarkıların tek tek güzelliğinin farkına her seferinde varabilmeniz, albüm bittikten sonra "vay be, ne albüm ama" demeniz, ama sonra şarkıların isimlerini ya da hangi melodinin hangi parçada geçtiğini hatırlayamamanız.. En azından benim yaşadığım bir şey bu.. Herhalde şöyle demek en doğrusu: "The Courage of Others"da grubun önceki hitleri "Head Home" ya da "Roscoe" gibi bir anda öne fırlayan parçalar yok; daha ziyade bütünsel bir güzellik söz konusu, ve belki de en azından bu açıdan albümün "The Trials of Van Occupanther"dan bir adım önde olduğunu söyleyebilirim.
"The Courage of Others" rahatça dinlenebilecek ve üzerinde çok da kafa patlatmadan da zevk alınabilecek bir albüm; içindeki cevherleri ısrarlı dinleyişlerle yavaş yavaş ortaya çıkarmak ise tamamen dinleyicinin meziyetine kalmış..
Ps: Tabi ki herkes benim gibi düşünmüyor: http://pitchfork.com/reviews/
Dinlerken ister istemez insan bir Roscoe arıyor,o normal her Midlake dinleyicisinde olan birşey..Ama sonra güzel ya diyorsunuz,hakikaten insanı bağımlı kılma özelliği var Midlake'in...Bende çok sevdim albümü
ReplyDelete