nme enteresan bir mecmua, white lies'ı yükselen "the dark music" sahnesinin yıldızı ilan etmişler. bildiğimiz new wave sound'u üzerine kan, ölüm, korku lirikleri yazınca dark music mi oldu şimdi canlar? yanlış anlaşılmasın, white lies nefis. güzel şarkılar, sağlam atmosfer, ama karanlık falan değil ki be gözüm, hiç mi karanlık görmedik? gri belki.
bana kalırsa the killers'ın ilk albümünden sonra gitmiş olması gereken yön buydu. harry mcveigh'in brandon flowers'vari vokalleri, tadında synth melodileriyle white lies, "smile like you mean it" sound'unun peşinden koşup derinleşmiş bir the killers bence. ve bunda hiçbir sorun yok. birçokları önemsenmese de stadyumda elleri yumruk yaptırıp havaya kaldırtan grup olmak kolay değildir, can alıcı akorlarla yürekleri inciten olmak da. çok az grup ise bunların ikisi birden olabiliyor. "to lose my life..."a bakılırsa white lies'ta bu ışık var. süper albüm.
aynen ankaralı rahatsızdaşım :) bu grup post punk revival mahşerinin 4 atlısının sonuncusu. 1 2 ve 3 no lar için bkz :interpol, editors ve killers
ReplyDelete