günümüz dünyasında hiç bir gruba bel bağlamamak lazım sanırım.. çok sevip her yeni albümden sonra sıradaki albümü heyecanla beklememek lazım.. son bir yılda sevdiğim kaç grubun dağıldığı haberini aldım hatırlamıyorum ama sanırım içlerinde en çok wolf parade üzdü beni.. "bu taraflara gelirler mi acaba, tur tarihlerine bakayım" diye internet sitelerine girdiğimde bu röportajın linkiyle karşılaştım.. spencer ve dan yan projelerine daha fazla zaman ayırabilmek için ara vermişler üç albümü de ayrı ayrı şahane olan sevgili grubuma.. wolf parade'in ne olacağı belirsizmiş, zira artık yeni şeyler yapamadıklarını farketmişler.. spence ve dan yine bir araya gelir mi bilmem ama muhtemelen bir daha beraber görmeyeceğiz bu grubu..
aslında içten içe böyle bir şey bekliyordum bu adamlardan belki de.. sırf isimleri yürüsün, 40 yıl devam etsin grup diye aynı şeyleri yapmaya devam etmeyeceği belliydi bu "sanatçıların".. wolf parade'in hiçbir zaman arcade fire misali ortalığı yıkmadığı gerçeği de etkili olmuştur belki kararlarında (gerçi son yıllarda hangi grup arcade fire gibi kopup gitti ki?).. ama yine de bu grubun çok sağlam kemik bir kitlesi vardı ve onlar hüzün içindeler şu anda.. benim gibi onları bir kez olsun canlı izleyememiş bahtsızlar iyice perişan durumdalar.. haberi okuduğumda birkaç dakika için müziğe olan inancımı yitirdiğimi hissettim, "ben de müzik dinlemeye ara vereyim o zaman anasını satayım" dedim kendi kendime (cidden, çünkü son yıllarda beni wolf parade kadar coşturan, zıplatan, bağıra bağıra şarkı söyleten bir grup olmadı). şimdi biraz daha sakinim..
gerçeklikle yüzleşmem lazım.. el mahkum, spencer'ı moonface'te, dan'i handsome furs'de izlemekle avunmak durumundayız.. kendilerine "apologies to the queen mary", "at mount zoomer" ve "expo 86" için sonsuz teşekkürlerimi sunuyor, eski yan, yeni ana projelerinde başarılar diliyorum.. kendime de "as if you didn't know that it would sting, kissing the beehive" diyorum..
No comments:
Post a Comment