Ne olursa olsun, ne kadar mutlu olursak olalım, kiminle birlikte olursak olalım, her daim bir Smiths şarkısı bizimle beraber olacak.. belki de kalbur üstü bir morrissey parçası.. bu adam peşimizi bırakmayacak sanırım..
"I know it's over" mesela, sadece bir mutsuzluk, depresyon şarkısı mıdır? Daha biraz önce tüm benliğimle, damarlarımdan akan her damla kanla hissederek dinlemişken bu şarkıyı, nasıl söyleyebilirim ki böyle bir şeyi?
"there's light that never goes out".. kim bilir neler geçiyordu morrissey'in aklından o şarkıyı yazarken.. çok mu önemli? gay mi, aseksüel mi yoksa? ya da sadece özgür olmak isteyen, bunu gerçekten hissetmek isteyen biri mi o? dinliyorum, söylüyorum bağırarak, başka hiçbir şeyden almadığım kadar enerji alıyorum bu şarkıdan..
"Still ill".. hastalıklıyım evet.. hastayım hatta.. 1984 yılında hem de, daha fazla değil.. hayır, iki yaşında değildim, 22 yaşındaydım, belki de 20, ya da 18.. 62 miydi yoksa? demir köprünün altında, işe gitmek zorundayken ertesi gün..
bazı kızlar diğer kızlardan daha mı büyük, ya da anneleri? tedirgin bir kız, utangaç bir erkeği toparlayabilir mi? aşktan bahsetme bana en iyisi! sana hiçbir şey borçlu değilim çünkü..
well i wonder..
sıvitnes sıvitnes ay vaz onli cokin venay sed ay layk tuu smeş evri tuut in yor heed...
ReplyDeleteçok güzel yazı. burada nöbetlerimde hep bir albümü baştan sona mırıldanıyorum. daha dün "singles"ı baştan sona söyledim, "hand in glove"dan başlayıp "there is a light that never goes out"a kadar. nefis denk geldi bunu görmek.
ReplyDeletegüzel oluyormuş sarhoş/çakırkeyif blog'a yazmak.. nöbetlerin olmazsa olmazı şarkı söylemek, elinden alamadıkları bir o var zaten..
ReplyDeleteNasıl bir ana denk geldiyse bu yazıda,hemen açtım uzun süredir dinlemediğim The Smiths'i.
ReplyDelete'Alırım çayımı,kahvemi .... yaparım' kalıbındaki boşluğu The Smiths ile dolduruyorum.Her boşluğuna sığdırmak inanılmaz zevk veriyor.Bir yudum daha alıyorum kahvemden.
Tebrik!