placebo'nun yeniden doğuşu

onlarca röportaj yapmışımdır, ama hiç ingiliz dergilerinin kapaklarında patlayan büyük cümlelerden eden birisiyle konuşmamıştım. placebo basçısı stefan olsdal'la geçen perşembe yaptığım telefon röportajı bu durumu değiştirdi. bir fransız otelinde yakaladık beyefendiyi, komik bir kod adı vardı, onu resepsiyona söyleyince bağladılar.

...

yeni albüm "battle for the sun"ın "meds"e göre çok daha aydınlık, optimist olmak için çaba sarfetmek üzerine bir kayıt olduğunu söyledi. "meds" turnesinde işlerin yolunda gitmediğini, artık placebo'da olmaktan keyif almadıklarını ve birtakım kararlar almak zorunda kaldıklarını anlattı, ki bu kararların arasında steve hewitt'e kapıyı göstermek de vardı. açık açık "placebo yeniden doğdu" dedi kendisi.

...

albüm için "sonically colourful" da dedi ki, haklı. kimi şarkılar ilk iki albümün sert gitarlarına ve yüksek enerjisine yanaşıyor, bazı şarkılar ise yaylılar sayesinde epik bir hava kazanıyor. "elektronik sound'ları hep sevdik, ama zaman içinde biraz eskidikleri de gerçek. biz de hiç eskimeyen şeyleri kullanalım dedik" diyor bu konuda.

...

yeni davulcu? performansı bence iyi, ama asıl merak ettiğim 22 yaşındaki bu oğlanın 30'ların yanlış tarafındaki bu iki adamla birlikte nasıl takıldığı. gayet iyi olduğunu stefan söylüyor. "tabii ki 22 yaşında büyük bir gruba katılıyorsun, ilk defa kıta değiştirip albüm kaydediyorsun, ilk defa televizyona çıkıyorsun, hayranlar var.. delirmek işten değil," diye birazcık sınırı aşma hakkı olduğunu da teslim ederek. "küçük kardeşimiz gibi," diyor.

...

albümü dinledim. "happy you're gone" en beğendiğim şarkı oldu ilk turda, 'bright lights' da ilk albüm benzeri baslarıyla dikkatimi çekti. stefan'ın da favorilerinden birisi bu, "kings of medicine' ile birlikte. brian'ın favorisi ise "speak in tongues." albüm çıkınca daha etraflıca inceleriz tabii.